پنج ترجمه مختلف آیه 47 سوره انبیا:
وَ نَضَعُ الْمَوازينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ کانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ کَفى بِنا حاسِبينَ
آیت الله مشکینی
و ما در روز قیامت ( برای سنجیدن عقاید و صفات و عمل های مکلفین ) سنجش ها و ترازوهای عادلانه می نهیم ، پس به هیچ کس هیچ گونه ستم نمی شود و از استحقاقش کاسته نمی گردد ، و اگر ( عمل مکلف در خردی ) به وزن دانه خردلی هم باشد آن را می آوریم و همین کافی است که ما حسابگریم.
آیت الله مکارم شیرازی
ما ترازوهای عدل را در روز قیامت برپا می کنیم پس به هیچ کس کمترین ستمی نمی شود و اگر بمقدار سنگینی یک دانه خردل ( کار نیک و بدی ) باشد ، ما آن را حاضر می کنیم و کافی است که ما حساب کننده باشیم!
آیت‌الله موسوی همدانی (ترجمه‌المیزان)
روز رستاخیز ترازوهای درست و میزان نصب کنیم و کسی به هیچ وجه ستم نبیند و اگر هم وزن دانه خردلی ( کار نیک و بد ) باشد آن را به حساب بیاوریم که ما برای حسابگری کافی هستیم .
استاد الهی قمشه‌ای
و ما ترازوهای عدل را به روز قیامت خواهیم نهاد و هیچ ستمی به هیچ نفسی نخواهد شد و اگر عملی به قدر دانه خردلی باشد در حساب آریم و تنها علم ما برای حسابگری کفایت خواهد کرد.
ابوالفضل بهرامپور
و ترازوهاى عدل را در روز رستاخیز مى‌نهیم، پس هیچ کس اندک ستمى نمى‌بیند، و اگر [عملى] هموزن دانه خردلى هم باشد آن را مى‌آوریم، و کافى است که ما حسابرس باشیم.
ذنب چیست؟